Danuta Ziętara: O błyszczącej nici

Grupa 24 osobowa z LKP ze Szczecinka brała udział w uroczystościach Jubileuszu 100 Lecia LKP w Polsce. Gmach Sejmu zapełnił się „kwiatem” najbardziej aktywnych kobiet.Były Panie z różnych zakątków Polski,była też delegacja kobiet z Chin, Czech i Rosji. Każda z obecnych i nieobecnych osób miała wkład w ten wielki Jubileusz. Drugiego takiego wydarzenia już za naszego życia nie będzie.Ale gdzieś tam pozostanie ślad o nas,o naszej pracy. Myślimy,że nie będzie gorszy niż ten który pozostawiły nam nasze Koleżanki – założycielki z przed 100 lat.

Można dużo myśleć o tym, co działo się w Sejmie RP,czy to ma jakikolwiek wpływ na historię poza  ogromnym przeżyciem. Ale to nasza historia, nasz gobelin.

Historia – zarówno dotycząca pojedynczego człowieka, jak i społeczności czy narodu – ma bardzo duży wpływ na teraźniejszość.
Bo to historię swoim życiem piszą ludzie.I tu nasuwa się pytanie,jaki wpływ ma zwykły człowiek na historię narodu czy jakość społeczności?
Myślę,że ma i nie ważne kim jest, co robi,i w jakim celu. Każdy człowiek może ułożyć swoje życie różnie,chodzi jednak o to, aby czynił dobro w miejscu w którym przyszło mu żyć i pracować. Bo wszyscy w jakiś tajemniczy sposób jesteśmy zależni od siebie.
Przypomina mi się opowieść o błyszczącej nici , którą opowiadała moja babcia.
Pewien młodzieniec pracował całe długie miesiące nad tkaniem gobelinu. Pewnego dnia porzucił swoją pracę krzycząc. „Koniec z tym! Każecie mi robić rzeczy bez sensu ! – wykrzyknął.Tkałem błyszczącą nitką, aż tu nagle mam zrobić supeł i obciąć ją bez powodu. Cóż za marnotrawstwo! Młodzieniec szybko wyszedł z warsztatu. Dogonił go starszy tkacz i powiedział:
- „Stój bracie! Nie obejrzałeś gobelinu jak należy. Siedziałeś z drugiej strony i pracowałeś tylko nad jednym,ale jakże ważnym rodzajem ściegu.”
Zawiódł młodzieńca przed utkany przepiękny obraz Trzech Króli, na którym to błyszcząca nić przeplatała się w świetlistej aureoli wokół głowy Chrystusa. Młodzieniec westchnął głęboko i pochylił głowę.
- My też stanowimy część obrazu życia człowieka,tyle,że nie widzimy jego piękna w całości.
Wszyscy jesteśmy w jakiś sposób zależni od siebie nie tylko w domu, pracy czy w Stowarzyszeniu w którym działamy. Staramy się nasze zadania wykonywać jak najlepiej.
Chodzi nam o jedno. Tylko ludzie dobrzy i mądrzy, postępujący zgodnie z przyjętym prawem, mogą tworzyć piękny gobelin życia w środowisku w stowarzyszeniu i w całym kraju. Na historie zbiorową składa się historia pojedynczych ludzi,którzy tkając gobelin życia zawsze mają błyszczącą nić. Tą nicią jest praca,miłość i prawda.
Utkany gobelin życia to Twoja i moja, to nasza historia życia.

Danuta Ziętara.

źródło: Temat.net